Als je boven de dertig komt, kun je niet meer onbeperkt eten zonder vet te worden. Dan moet je bewust meer gaan bewegen, anders groei je helemaal dicht (tenminste, ik wel). Toch is die wetenschap niet genoeg. Ik moet een directe reden hebben om iets aan mijn gewicht te doen, een stok achter de deur hebben. Dit verklaart hopelijk de titel van dit weblog.
Voor mij is de stok die ik denk nodig te hebben een marathon lopen. Mijn eerste marathon liep ik in 2004, in Rotterdam, na pakweg 6 jaar serieus aan hardlopen gedaan te hebben. In 2009 liep ik mijn tweede marathon, in Rotterdam. Alhoewel het resultaat tegenviel, wist ik wel wat me nog te doen stond, gewicht verliezen en leefstijl aanpassen.
Dat leidde uiteindelijk in 2016 tot mijn derde marathon, ook in Rotterdam. Helaas trainde ik te hard en raakte geblesseerd tijdens de wedstrijd. Ik liep hem uit, met kramp en niet eens in zo’n slechte tijd. Naderhand kwam een pijnlijke Achillespees tevoorschijn, waarmee ik kampte tot ik gedwongen werd om te rusten door de Coronacrisis van 2020 en 2021. Les geleerd, na een marathon moet je genoeg tijd nemen om te herstellen, d.w.z. minder hardlopen. Tweede les, je kun je beter twee (of drie) marathons per jaar lopen om de hersteltijd na een marathon te verminderen. Zo val je niet zo ver terug in conditie. Punt is dan wel om niet elke marathon tot het gaatje te gaan.
Dit weblog is een vervolg van een pagina op Google Pages, Halve Marathon Roosendaal, 22 juni 2008. Daarin beschrijf ik dat ik van een hele lage conditie (5 km in 33 minuten) me langzaam heb opgewerkt naar het lopen van een halve marathon. Ik heb de halve marathon van Roosendaal nooit gelopen, omdat ik ziek werd (subklinische virusinfectie) en het me niet verstandig leek om alles op het spel te zetten voor die ene wedstrijd.
N.B. De reacties op dit blog zijn uitgeschakeld en reacties die ooit gemaakt zijn op berichten van dit blog zijn permanent verwijderd om te voldoen aan de AVG per 25 mei 2018. Voor eventuele vragen en opmerkingen kun je contact opnemen met renevanbelzen@gmail.com.
Als experiment had ik aan recente berichten een knop toegevoegd die wijst naar de pagina op Facebook waar mensen een reactie kunnen geven op het bericht. Ik heb niet genoeg vertrouwen meer in Facebook om op die manier in contact te komen met mensen die me kennen. Het experiment is gestaakt.
Trots om—nog steeds—te bloggen op het openbare Web, sinds 2008.
Stok achter de deur 