De temperatuur kwam boven de 20 graden, in maart! Fijn voor wandelaars en ook voor hardlopers, als je niet al te ver gaat. Aangezien ik niet train voor een marathon (zoals vele anderen juist wel doen op dit moment) komt dat eigenlijk wel goed uit.

Ik heb nieuwe schoenen gekocht. Mijn oude waren nog niet versleten. Ik wil dat ze ingelopen zijn zodra mijn oude schoenen aan vervanging toe zijn. Verder kan ik door afwisselen de oude schoenen langer mee laten gaan.

Soms is de beste manier om iets te leren, herhaling, zeker bij zoiets dat zo met het lichaam gedaan wordt als hardlopen. Je kunt abstraheren in de training tot de elementen, maar als dat zorgt dat je met tegenzin naar de training gaat, schiet het zijn doel voorbij.

Langzaam maar zeker begin ik op te knappen van de zware last die ik op mijn lichaam heb gelegd qua hardlopen. De komende maanden wil ik kortere afstanden lopen in mijn wedstrijden. Korter en sneller.

Na een zware wedstrijd op zondag voel ik me vandaag eindelijk niet meer moe als een hond. Dat is een welkome afwisseling van de afgelopen drie dagen.

Een betere tijd dan de voorgaande twee keer, maar bij lange na geen evenaring van mijn beste tijd in 2013.

Uitgerust aan de start verschijnen betekent niet het rustig aan doen, maar eerder minder kilometers lopen en voor de rest gewoon doortrainen.

Met nog een week te gaan voor de Drunense Duinenloop liep ik een lange duurloop op een comfortabel tempo, met 8 keer versnellen (*strides*). De warmte maakte het zwaar.

De temperatuur is bijzonder hoog voor de tijd van het jaar, maar dit weekend is buitengewoon heet te noemen. Alles relatief, natuurlijk.

Ik heb de inschrijfbescheiden voor de Drunense Duinenloop op 16 maart 2014 ontvangen. Nu weet ik wat ik kan verwachten op die dag.