Als het niet gaat zoals het moet, moet het maar zoals het gaat. Ik probeer dat mezelf wijs te maken nu ik mijn hardloopkilometers gedeeltelijk heb ingeruild voor wandelkilometers. Het nieuwe klokje is hierbij zeer behulpzaam.

Ik heb weer een blessure opgelopen, terwijl ik zo voorzichtig ben geweest, maar niet voorzichtig genoeg, blijkbaar.

Ik moest mijn GPS horloge vervangen, want mijn Garmin Forerunner 310XT had de geest gegeven (viel uit op onverwachte momenten). Omdat ik in de gaten wil houden hoe ik het doe qua inspanning bij het hardlopen, wilde ik het zo snel mogelijk vervangen. In de winkel werd het de Garmin Forerunner 225. Ik heb er meteen twee trainingen mee gelopen.

Het kan niet altijd zoals je gepland hebt. Beter aanpassen dan met een plank voor de kop doorzetten op de ingeslagen weg. Een beetje de grens opzoeken is goed, maar als je ver over de grens gaat, verdwaal je hopeloos. Dat is niet wat ik wil.

Blessures komen meestal onverwacht. Ik voel ze meestal niet aankomen. Ja, achteraf weet je dat een bepaald pijntje wellicht een aankomende blessure was. Het lastige is dat niet elk pijntje zich zodanig gedraagt en soms is er helemaal geen pijntje vooraf te bespeuren. De oplossing is echter vrij simpel: het gas er af en veel rekken als het een beschadigde spier betreft, zoals een hamstring. Komende week dus geen snelheidstrainingen.

In september ga ik weer wedstrijden lopen, over minder dan een maand dus. Tijd om weer aan de snelheid te gaan werken en het herstel laten voor wat het is. Toch wil ik de training enigszins in balans houden.

Training is voor mij niet alleen plezier beleven aan het hardlopen, maar ook verantwoordelijkheid nemen voor je lichaam, zodat je zolang mogelijk plezier kunt beleven, zonder blessures en zo. Belangrijk hierbij is niet alleen dat je een solide schema hebt, maar ook dat je achteraf controleert hoe je het gedaan hebt. Zonder die controle achteraf kun je alsnog de fout in gaan. Ik denk dat dit een evenwicht brengt tussen wat je wilt en wat je lichaam aan kan op de lange duur.

Als je weet dat je op de goede weg zit is het een kwestie van stug volhouden en niet opgeven. Dat geldt zeker als je favoriete sport hardlopen is, waar blessures schering en inslag zijn. Wel luisteren naar je lichaam, natuurlijk.

Ondersteunende oefeningen die niet direct leiden tot een betere prestatie bij het hardlopen kunnen nogal saai overkomen. Toch zijn het die oefeningen die kunnen voorkomen dat je een blessure oploopt of dat je sneller herstelt na een blessure. Aangezien ik denk last te hebben van een beknelde voetzenuw door een duidelijk ingezakte rechtervoet, concentreer ik me hier op de voet.

In de zomer blijf ik stug door trainen, ondanks dat veel mensen met vakantie zijn. Omdat ik niet aan vakantie doe moet ik proberen om iets rustiger te trainen, zodat ik het ook zonder vakantie lang kan volhouden. Helaas is er veel ruimte voor verbetering.