Ik heb de knoop doorgehakt en speciale tape aangeschaft om het laatste restje van mijn blessure te lijf te gaan. Hierdoor kon ik met minder pijn hardlopen, wat hopelijk zal leiden tot een volledig herstel. Verder deed ik mee aan de Surpriseloop in het nabijgelegen dorpje Halsteren.

Zondag was er weer een Kievitloop en een najaarsstorm, een ongelukkige combinatie. De weg lag vol met afgebroken takken en takjes. Dat mijn enkel pijn deed hielp natuurlijk ook niet, noch dat ik moe was van de training vooraf.

Ze zeggen dat een ongeluk nooit alleen komt. Wellicht dat ongelukken die wel op zich staan minder goed leven in onze herinnering. Feit is dat ik me twee weekenden achter elkaar blesseerde (accute blessure) door met de loopgroep in het bos te lopen. Voorlopig train ik dus maar op mezelf, vooral omdat men in de loopgroep liever wat ruiger terrein opzoekt, omdat daar minder mensen komen en het daardoor wat ongerepter oogt. Het is ook slechter begaanbaar en iets wat ik even niet kan gebruiken in de training.

Voor de maand november ga ik een uitdaging met mezelf aan om dagelijks wat te doen aan mijn lichaamskracht.