Deze week heb ik weer eens heel erg veel afstand gemaakt, om enigszins te compenseren dat ik er 6 weken uit gelegen heb door een blessure. Er zat wel veel wandelen tussen. Dat dan wel weer.

De Halsterse Molenloop op zondag 24 augustus was voor mij een opstapje naar de komende 10 mijl in Tilburg op 7 september. Het ging niet snel, maar dat was ook niet verwonderlijk na een aantal weken lanterfanten vanwege een blessure.

Na een blessure is het weefsel nog niet meteen in staat om de volle belasting van de training te ondergaan die gedaan werd voordat de blessure optrad. Hoe kun je die belasting verbeteren zonder opnieuw een blessure te krijgen?

Herstel gaat bij mij vaak in horten en stoten, bijna nooit in een vloeiende lijn. Een verkeerde inschatting maken is iets wat er blijkbaar bij hoort.

Soms is een training een wedstrijd, waar je probeert om anderen voorbij te streven. Dat is vooral nuttig als het er wat te rustig aan toe gaat en leven in de brouwerij nodig is…

Na een wat teleurstellende training in het bos op zondag (achteraf veel pijnklachten) kon ik gisteren ruim 10 minuten hardlopen zonder pijn. Niet verkeerd, zou ik zeggen!